Na een CVA zijn er vaak problemen met emoties en gedrag.  Hier mee omgaan is niet alleen voor de patiënt moeilijk, maar vooral ook voor zijn omgeving.

• Depressie
  Het leven kan na een beroerte compleet anders zijn. Dit is vaak moeilijk om te accepteren. Iemand moet in een rolstoel verder, kan niet meer naar huis of kan zijn werk niet meer doen. Deze verlieservaringen kunnen leiden tot veel verdriet, dat vergelijkbaar is met rouwen. Maar een ‘echte’ depressie komt ook heel vaak voor. Meestal zijn medicijnen nodig om de depressie te behandelen.   

• Emotioneel labiel, prikkelbaar
  Een veel gehoorde klacht is dat mensen veel sneller geprikkeld raken. Ze kunnen minder hebben en kunnen sneller opvliegend reageren. Ook huilen ze gemakkelijker als ze emotioneel zijn.    

• Moeite om impulsen te beheersen
  Mensen kunnen het moeilijker vinden om hun impulsen te beheersen. Iemand vloekt bijvoorbeeld sneller als iets niet lukt. Maar ook kan iemand ongeremd eten en snoepen. 

• Weinig initiatief tonen
  Het is vaak moeilijk voor de omgeving als iemand helemaal geen initiatief meer neemt en nergens zin of interesse in lijkt te hebben. Soms komt dit voort uit een depressie, maar het kan ook vanuit de hersenbeschadiging zelf komen. Vooral bij mensen met een beroerte voor in de hersenen komt dit voor. Mensen kunnen dan ook emotioneel heel vlak zijn.      

• Beperkte flexibiliteit
  Na een beroerte kunnen mensen vaak niet meer zo goed met veranderingen omgaan. Als iets niet loopt zoals ze verwacht hadden, kunnen ze helemaal uit hun doen raken en zelfs boos worden. Onverwacht bezoek of een tegenslag zijn dan bijvoorbeeld moeilijke zaken.    

• Afhankelijk gedrag
  Sommige mensen gaan zich steeds afhankelijker opstellen van hun partner of andere naasten. Ze laten hen de gesprekken voeren, dingen regelen en fysieke handelingen doen. De partner neemt gaandeweg steeds meer over, zodat het gedrag nog erger wordt.

Moeheid en beperkte belastbaarheid

De meest gehoorde klacht na een beroerte is (ernstige) moeheid en toegenomen behoefte aan slapen. Vaak is het zelfs de belangrijkste klacht die mensen hebben. De moeheid is zo ernstig dat het mensen beperkt in hun dagelijkse activiteiten en sociale contacten. Vaak is de moeheid een combinatie van fysieke en psychische vermoeidheid.